Odunpazarı Hasan Hüseyin Korkmazgil’i unutmadı

Odunpazarı Belediyesi 26 Şubat 1984’de’de aramızdan ayrılan, toplumcu-gerçekçi şiirin önde gelen isimlerinden Hasan Hüseyin Korkmazgil’i unutmadı. Yunus Emre Kültür ve Sanat Merkezi’nde (YKSM) Korkmazgil için müzik ve şiir dinletisi gerçekleştirildi. 

Serpil Vurucu ve İbrahim Turan’nın hazırlayıp sunduğu Hasan Hüseyin Korkmazgil Şiir ve Müzik Dinletisi’ne Odunpazarı Belediye Başkanı Av. Kazım Kurt, Korkmazgil’in eşi Azime Korkmazgil ve kızı Barış ile çok sayıda Eskişehirli katıldı. İbrahim Turhan; sözleri Korkmazgil’e ait olan “Amenna”, “Öyle Bir Yerdeyim ki”, “Haramiler”, “Güzel Günler”, “Acılara Tutunmak”, “Kadınlar” adlı eserleri söylerken, İrfan Ongar “Eşkiya” adlı eseri seslendirdi. Hasan Hüseyin Korkmazgil’in sesinden de şiirlerinin dinlendiği etkinlikte Odunpazarı Belediye Başkanı Av. Kazım Kurt da Korkmazgil’in ‘Bir Örnek İnsan Portresi’ adlı şiirini okudu.

“UMUDU YİTİRMEMEMİZE SEBEP OLMUŞ İNSANLARDAN”

Etkinliğin sonunda konuşan Başkan Kurt, “Bugün Şubat’ın sonu ve Hasan Hüseyin Korkmazgil’in ölüm yıldönümü, 34 yıl geçmiş. Biz Hasan Hüseyin’i Eskişehirli sayıyoruz. Her yıl anmaya çalışıyoruz. O nedenle bugünkü etkinlik, sizlerin katılımıyla çok da güzel bir yere geldi. Ben arkadaşlarıma teşekkür ediyorum. Türkiye’nin zor günlerinin, zor sanatçılarından birisi Hasan Hüseyin. Dünyanın her türlü sıkıntısına direnmiş, insanlara umut olmuş, umudu yitirmememize sebep olmuş insanlardan birisi. Keşke yaşasaydı, keşke 12 Eylül’de onu daha çok yaşatmak için mücadele edilseydi, ama olmadı. Her şeyin bir sonu var, ancak insanlığın sonu yok. Yarınlar hepimizin, güzel yarınları hep birlikte yapacağız ve yaşatacağız. Ben bu duygularla Hasan Hüseyin Korkmazgil’i bir kez daha saygıyla anıyorum” dedi.

AZİME KORKMAZGİL ‘HAZİRANDA ÖLMEK ZOR’ ŞİİRİNİN HİKAYESİNİ ANLATTI

Gecede konuşma yapan isimlerden biri de Azime Korkmazgil oldu.  Korkmazgil, “Dostlar, buraya gelirken neyle karşılaşacağımı bilmediğim için bazı notlar almıştım kendimce, anımsayayım diye. Karşılaştığım güzellik önünde notlarımı cebime koydum, sizleri dinlemeyi, alkışlarınızı özümsemeyi, sizlerle bir olmayı yeğledim. Çok güzel bir kompozisyonla karşılaştım. ‘Haziranda Ölmek Zor’u böyle hiç dinlememiştim. 3 resim vardı fonda, Nazım Hikmet, Orhan Kemal ve Hasan Hüseyin. Bu şiir 7 yılda yazıldı. 3 Haziran 1963 ile yine Haziran başı 1970, böylece Hasan Hüseyin Haziranda Ölmek Zor’ şiirini hem Nazım Hikmet’e hem de Orhan Kemal’e adamış oldu. Tüm bu yarattığınız tablo için de teşekkür ediyorum. Şöyle düşündüm, madem Nazım Hikmet ile başladık 20’nci yüzyılın ilk çeyreğinde yazdığı büyük destanda bir dize vardır; ‘Dağlarda tek tek ateşler yanıyordu’ 20’nci yüzyılın ortasında, kendisinden 25 yaş sonra dünyaya gelmiş, aynı acıları omuzlamış Hasan Hüseyin de şöyle diyordu: ‘Artık Çekin ellerinizi/Utanın/Çocuklar Aç’ şiirinin tümü bu antiemperyalist, bu kapitalizmin karşısındaki haykırışla örülmüştür bu şiirin tümü. Artık çekin ellerinizi/ Utanın/ Çocuklar aç, ben de onu 34 yıl önce uğurlarken arkasından Hasan Hüseyin’in dileriyle şöyle seslendim;  ‘kötüler ali galip’seler ben kuvayi milliyeciyim  yüreğimde doludizgin bir kardeşlik özlemi o şafağın kıyısında yine dimdik beklemekteyim’ 

Sizlere Hasan Hüseyin’in yaşam öyküsünü anlatabilseydim, öyle bir ortam olsaydı, herhalde şunlarla başlardım; Işıklarla Oynamayın adlı şiir kitabının bir yerinde Şükrü Babanın Bahçesi diye uzun bir şiir var, orada şiiri baştan sona okuduğunuzda, bir Gürün güzellemesi sanırız. Aslında şu dizede toplanıyor tüm o güzelleme, diyor ki Hasan Hüseyin; “bir kalbur cücüktük Gülşan Anadan / Yaz gelince büyürdük.” Yoksulluğu, ezilmişliği bundan daha iyi anlatan bir anlatım olamaz. Zaten 12 kardeşlermiş, 8’i hayattaydı ve tek okuyan da Hasan Hüseyin’di. 

Ben sözü uzatmayacağım. Hepsi çöpe gidecek kadar değersizleşti, anlamsızlaştı, burada yaşadığım güzellik karşısında. Ne söylesem eksik kalır. Başkanımıza, siz değerli katılımcılara, emeği geçenlere teşekkür ediyorum. Hepinizi kucaklıyorum. Hoşçakalın” diye konuştu.