İnsanın “öz”ünü hatırladığı yerde başlar özlem; çünkü özlediği şey, zaten özünde saklı olandır. Özlemek… Dilde sade, fakat kalpte bir çağlayan gibi coşan kelime… İlk bakışta sıradan görünsede aslında insanlığın kadim sızısı, varoluşun en eski yankısı ve kendi özüne doğru yaptığı bir rücûdur. İnsan sevdiğini özler ya, öyle ki sevdiği, kendi...