Sağlık çalışanları, Türkiye genelinde şiddetin önlenmesi, özlük haklarının verilmesi amacıyla 1 Ağustos’tan itibaren iki gün iş bırakacak.
Genel Sağlık- İş Sendikası Genel Başkanı Dr. Derya Uğur, sağlık çalışanlarının mali ve özlük hakları için 1 ve 2 Ağustos’ta iki gün iş bırakacaklarını duyurdu. Derya Uğur, Genel Sağlık-İş’in toplu sözleşme taleplerine ilişkin, “Tüm sağlık ve sosyal hizmet kolu kamu çalışanlarının ücretinin en düşüğü yoksulluk sınırı üzerinde olmak üzere kademeli artış sağlanmalıdır. Sağlık ve sosyal hizmet emekçilerine yapılan tüm ödemeler (taban, teşvik, ek ödeme vs.) emekliliğe yansıtılarak tek kalemde ödenmelidir. Enflasyon farkı tüm ücretlere aylık yansıtılmalı, kamu emekçilerinin alım gücü korunmalıdır” açıklamasını yaptı.
Genel Sağlık-İş Sendikası, gün geçtikçe tırmanan ekonomik kriz, sağlıkta şiddet, sağlık emekçilerinin personel eksikliği nedeniyle artan iş yükü dolayısıyla 19 sendika ve 2 aile hekimliği federasyonunun birleşerek oluşturduğu Sağlık ve Sosyal Hizmet Birlik ve Mücadele Platformu (SABİM) bünyesinde 7. Dönem Toplu Sözleşme görüşmelerinin başlayacağı 1 ve 2 Ağustos tarihlerinde iş bırakacaklarını duyurdu.
Genel Sağlık-İş Genel Başkanı Dr. Derya Uğur, yarın başlayacak iş bırakma eyleminde poliklinik hizmeti gibi elektif hizmetlerin verilmeyeceğini ancak acil hastaların, diyaliz hastalarının, gebelerin, kanser hastalarının, yoğun bakım hastalarının bakımının ve acil ameliyatların aksamayacağını belirtti.
Tüm yurttaşları da eylem süresince yanlarında olmaya çağıran Genel Sağlık-İş Başkanı Uğur, bugün yaptığı yazılı açıklamada toplu sözleşme taleplerini şöyle sıraladı:
“Enflasyon farkı tüm ücretlere aylık yansıtılmalı, kamu emekçilerinin alım gücü korunmalıdır. Sağlıkta dönüşüm programına son verilmeli, sağlık hizmetinin eşit, ücretsiz, ulaşılabilir ve nitelikli bir kamu hizmeti olarak yürütülmesi için gerekli politikalar oluşturulmalıdır. Tüm sağlık ve sosyal hizmet kolu kamu çalışanlarının ücretinin en düşüğü yoksulluk sınırı üzerinde olmak üzere kademeli artış sağlanmalıdır. Sağlık ve sosyal hizmet emekçilerine yapılan tüm ödemeler (taban, teşvik, ek ödeme vs.) emekliliğe yansıtılarak tek kalemde ödenmelidir. Enflasyon farkı tüm ücretlere aylık yansıtılmalı, kamu emekçilerinin alım gücü korunmalıdır. Gelir vergisi dilim oranları yüzde 15’te sabitlenmelidir. Sözleşmeli modellere son verilerek kadrolu, güvenceli çalışma modeli esas alınmalıdır. Fiili hizmet süresi zammı (yıpranma payı hakkı) yıl başına 90 gün olarak tüm sağlık ve sosyal hizmet çalışanlarını ve geçmiş yılları da kapsayacak şekilde düzenlenmelidir.
Sağlık hizmeti verilen kurum ve kuruluşlarda sağlıkta şiddeti önlemeye yönelik; güvenlik görevlisi, panik düğmesi vb. tedbirler ivedilikle hayata geçirilmelidir. Beyaz kod veren sağlık çalışanı istemesi durumunda olayın olduğu gün idari izinli sayılmalıdır. 5510 ve 5434 Sayılı Kanunlara göre emekli olanlar ile çalışanlar arasındaki emekli aylığı ve özlük haklardaki farklılıklar giderilmelidir. Tüm sağlık ve sosyal hizmet çalışanları giyim yardımından faydalanmalıdır. Giyim yardımında günün koşullarına uygun gerçekçi bir artış yapılmalıdır. Aile yardımı ve çocuk yardımları günün koşullarına ve çalışılan bölge eşitsizliklerine göre iyileştirilmelidir. Görevde yükselme ve unvan değişikliği sınavları her yıl düzenlenmeli. Mülakat sistemi kaldırılarak adalet ve liyakate uygun atama yapılmalıdır.
Sağlık ve sosyal hizmet çalışanlarının çocukları için 7 gün 24 saat kreş ve anaokulu hizmeti sağlanmalı. Hizmet verilemeyen yerlerde maddi destek sağlanmalıdır. Sağlık ve sosyal hizmet iş kolundan emekli olanlara ve ihtiyacı bulunan sağlık ve sosyal hizmet çalışanlarının yakınları için 7 gün 24 saat yaşlı bakım hizmeti sağlanmalıdır. Sağlık ve sosyal hizmet çalışanlarının yemek gereksinimi kurumca karşılanmalıdır. Tüm çalışanlar ücretsiz faydalanmalıdır. Hizmetin sağlanamadığı durumlarda ücreti ödenmelidir. Sağlık ve sosyal hizmet çalışanlarının kurumlara ulaşımında servis hizmeti sağlanmalıdır. Servis hizmetlerinden yararlanamayacak olan sağlık çalışanları, toplu taşımadan ücretsiz faydalanmalıdır. Sağlık kurum ve kuruluşlarında sağlık çalışanları için sosyal alanlar oluşturulmalıdır.
Promosyon uygulamalarında kurumlar arası eşitsizlikler giderilmeli ve farklı maddelerle sözleşme yapılmaması için standartlar oluşturulmalıdır. Tüm sağlık ve sosyal hizmet çalışanlarına yılda iki defa bir maaş tutarında bayram ikramiyesi ödenmelidir. Tüm sağlık ve sosyal hizmet çalışanlarına resmi meslek günlerinde yılda bir defa bir maaş tutarında ikramiye ödenmelidir. Sağlık ve sosyal hizmet çalışanlarının yıllık izin ve hastalık raporlarında maaş kesintisi yapılmamalıdır. Sağlık ve sosyal hizmet kurumlarında yaşanan mobbing olaylarının önüne geçilmeli buna ilişkin yasal mevzuat düzenlenmeleri yapılmalıdır. Sağlık meslek mensuplarında uzmanlaşmanın önü açılmalı, sertifika programlarında standartlaşmayı sağlayacak kanuni düzenlemeler yapılmalıdır.
Lisansüstü eğitimini tamamlayarak YÖK tarafından tanınan alanlarda uzmanlığını alanlar için kadro açılmalı ve istihdam edilen çalışanlara uzmanlık tazminatı verilmelidir. Üniversite hastanelerinde çalışan sağlık emekçilerinin atama ve nakil sorunları sağlık bakanlığı atama ve yer değiştirme yönetmeliği örnek alınarak çözülmelidir. Sağlık ve sosyal hizmet işkolunda bulunan kurum ve kuruluşlarda mazeret atamalarında aile birliğinin sağlanmasına engel teşkil eden sınırlamalar ortadan kaldırılmalıdır. Sağlık ve sosyal hizmet işkolunda atama ve yer değişikliği yönetmeliğinde geçen stratejik personel tanımı kaldırılarak, atama tayin sorunları çözülmelidir. Mesleki sorumluluk sigortası uygulaması tüm sağlık ve sosyal hizmet çalışanları için uygulanmalı. Tüm primler kurum tarafından karşılanmalıdır. Salgın ile mücadelede aktif rol alan fedakar sağlık ve sosyal hizmet çalışanlarına 1 derece verilmelidir. Ülkemizde gerçekleşen doğal afetlerde olağanüstü şartlarda hizmet üreten fedakar sağlık ve sosyal hizmet çalışanlarına 1 derece verilmelidir. Bütün kamu kurumlarında aynı unvanda görev yapanların aldıkları ücretler “eşit işe eşit ücret” ilkesi ile belirlenmelidir.
Sağlık Bakanlığı çalışanlarına yapılan tüm ek ödeme düzenlemelerinin S.B. Merkez teşkilatı, Adli tıp kurumu ile Hudut ve Sahil Sağlık G.M çalışanları için de aynen yapılmalıdır. Sağlık Bakanlığı, YÖK, Adli Tıp Kurumlarında ve diğer kamu kurumlarında aynı unvanda çalışan sağlık emekçileri arasındaki mali ve özlük hak farklılıkları giderilmelidir. Yardımcı hizmetler sınıfı çalışanlarının tamamının kadrosu Genel İdari Hizmetler Sınıfına alınmalıdır. Sözleşmeli yöneticilik modelinden vazgeçilmeli, tüm yöneticiler ehliyet ve liyakat kriterlerine göre atanmalıdır. Tüm sağlık ve sosyal hizmet çalışanları, kendi kadro unvanlarına uygun pozisyonlarda çalıştırılmalıdır. Sağlık ve sosyal hizmet çalışanlarının iş yükünü artıran personel eksiklikleri giderilmeli, gerekli personel istihdamı sağlanmalıdır. İstihdam düzensizlikleri ortadan kaldırılmalıdır. Atama, nakil ve görevlendirmelerde objektif kriterler oluşturulmalı ve bu konuda tam bir şeffaflık sağlanarak kayırmacılıkların önüne geçilmelidir.
Aile Sağlığı Çalışanlarına mobil hizmet ödeneği verilmelidir. Aile sağlığı çalışanlarının 1,5 olan tavan ücret katsayısı 3’e çıkarılmalıdır. Aile Sağlığı Merkezlerinde çalışan Geçici Aile Sağlığı Çalışanına yapılacak ödemelerde yüzde 25 oranı yüzde 50 olarak uygulanmalıdır. Aile sağlığı birimlerinde güvenlik görevlisi bulundurulmalıdır. Bu güvenlik görevlilerinin mali ve sosyal hakları Sağlık Bakanlığı tarafından karşılanmalıdır. Aile sağlığı merkezi gider ödeneği kalemi oranları; sosyo -ekonomik gelişmişlik ödemesinde, bölge oranları ve deprem bölgesi öncelikli olarak güncellenmelidir. Aile Hekimliği Sözleşme ve Ödeme Yönetmeliğinde yer alan ilk 1000 puana kadar olan hak ediş kalemi katsayısı yüzde 100 arttırılmalıdır.
Aile Sağlığı Merkezleri güvenlik ve fiziki koşulları verimli çalışmaya uygun olacak şekilde, kamu tarafından inşa edilmelidir. Aile Sağlığı Merkezlerinin kira, personel ve her türlü giderleri merkezi bütçeden karşılanmalıdır. Aile hekimleri ve Aile Sağlığı Merkezi çalışanlarına nöbet görevi verilmeyeceği net olarak düzenlenmeli; sözleşme alanlarının dışında hiçbir biçimde görevlendirilmemelidir. Nöbet ücretleri, aylık ücretin saat başına düşen tutarın en az 2 katı olacak şekilde ödenmelidir. Bu nöbet ücretleri, riskli birimlerde, resmi ve dini bayramlar için yüzde 100 arttırılmalıdır. 7 gün 24 saat hizmet üreten Sağlık ve sosyal hizmet işkolunda gece çalışma saat ücreti normal nöbet saati ücretinin 2 katı olarak belirlenmelidir. Nöbet ücretlerinin takip eden ayın en geç 15’inde genel bütçeden ödenmesi hüküm altına alınmalıdır. Sağlık çalışanlarına 24 saatten fazla üst üste nöbet görevi verilmemeli, 130 saat üzeri nöbet ve 120 saat üzeri icap nöbeti tutturulmamalıdır. Nöbeti sonrası izin kullanmak istenmesi halinde, nöbetin ertesi günü idare tarafından nöbet izni kullandırılmalıdır. Nöbet izni süresince herhangi bir ücret kesintisi yapılmamalıdır. Eşi ölen veya boşanma sebebi ile çocuğunun velayeti verilen sağlık çalışanına isteği dışında gece nöbeti görevi verilmemelidir. 55 yaşını doldurmuş tüm sağlık ve sosyal hizmet çalışanları gönüllülük esasına uygun olarak nöbet hizmetinden muaf tutulmalıdır.
Kamu tarafından idari izin ilan edilen günler aylık mesai saatinden düşülmeli, idari izin günlerinde çalışan personele çalışma karşılığı nöbet ücreti ödenmelidir. Mesai dışı çalışma adı altında yapılan çalışmaların karşılığı nöbet saat ücretinden hesaplanarak ödenmelidir. Hafta sonları yıllık izinlerden düşülmemelidir. Döner sermaye bütçesine bağlı personeller genel bütçeye geçirilmelidir. Sağlık çalışanları için sağlıklı dinlenme alanları oluşturulmalıdır. Sağlık çalışanlarının nöbet tuttukları birim içerisinde banyo ve tuvaleti olan nöbet odası tahsis edilmelidir. Sendikal örgütlenmeyi kısıtlayıcı yüzde 2 barajı kaldırılmalı. Toplu Sözleşme Tazminatı ödemesine son verilerek sendika üye aidatlarının çalışanlar tarafından ödenmesi sağlanmalıdır. Sendika üyelik ve üyelikten çekilme işlemlerinin e-devlet üzerinden yapılabilmesi için gerekli çalışma yapılmalıdır. Yönetici pozisyonunda görev yapan çalışanlar, sendika üyesi olamayacaklar kapsamına alınmalıdır.
Sağlık Bakanlığı bünyesinde ilgili tüm meslek örgütleri ve sendikaların da temsil edildiği Şiddetle Mücadele Kurulu kurulmalıdır. Mesleki Sorumluluk Kurulu’na üyenin bağlı olduğu sendika temsilcisinin de dahil edilmesi sağlanmalıdır. Sağlık meslek görev tanımları; sendikalar ve meslek örgütleri ile birlikte oluşturulacak kurullar tarafından ivedilikle hazırlanıp yürürlüğe konulmalıdır. 657 sayılı Devlet Memurları kanunu ek 33. maddesinde geçen ‘Özellik arz eden (riskli) birimler’ tanımlamaları genişletilmelidir. Özellik arz eden(riskli) birimler de görev yapan sağlık emekçilerinin nöbet ödemeleri ve ek ödemeleri artırımlı olarak ödenmelidir.”