Türkiye neden sporda zor bir ülke?

Türkiye’de futbol süper ligde yabancı bir antrenör ile şampiyonluğu 2006-2007 yılında Fenerbahçe ile Zico kazanmış.

Dile kolay yaklaşık 17 yıl geçmiş.

Bu 17 yılda yabancı antrenörlere ödenen sadece tazminatlar ile neler yapılmazdı söylenecek söz yok.

Yabancı antrenörler hepsi de çok kariyerli kişiler peki ne oluyor da Türkiye’de çalışırken bu yabancı antrenörler kovuluyor ve başarısız oluyor?

Türkiye’de spor yöneticileri ister sporun içinden gelsin ister gelmesin gözlem yetenekleri çok yok.

Çok az yönetici ya da antrenör çok iyi yetenek avcısı,  gerisi şovmen…

Türkiye evet zor ülke, eğitim sistemi tamamen ezbere dayanıyor ,çocukların en temelden ezberle sınava gir mantığı ile çok ağır müfredat ile beyinleri doluyor sadece beynin sol lobu ağırlıklı çalışıyor gözlem yapmak yaratıcı olmak bunlara zaten ters bir eğitim sistemiyle büyüyen bizler.

Yaratıcı hayal dünyası geniş idealist bir yapınız varsa zaten eğitim sistemiyle çatışıyorsunuz ,ezbere hayır diyorsunuz okul ezberle diyor.

Türkiye’nin en yetenekli duayen sanatçısı Kemal Sunal bunun en güzel örneklerindendi okul hayatı çok zayıf fakat kendi alanında bir efsane oldu.

Türkiye zor ülke çünkü kulüplerin alt yapıları yok buralara yatırım yok alttan kimse gelmiyor kulüplerin alt yapı politikası yok.

Hollanda ekibi Ajax’ta altyapıdan yetiştirdikleri 5 sporcu A takımda oynuyor, çoğu da ilk 11’de görev aldı bu yıl.

Alt yapıları makina gibi sadece Hollanda ekibi değil, İspanya, Almanya ve İtalyan kulüpleri de mükemmel altyapılara sahipler.

Yıllar önce bugünün Tenis A milli takım oyuncusu ve Grand Slam seviyesine gelecek sporcusu ile 9 yaşında Zonguldak Tenis Kulübünde antrenman yaparken korttan çıkartıldım.

Kulübün antrenörü olmadığım ifade edildi 9 yaşında ki kız çocuğunun gözünün yaşına bakmadan bizi korttan çıkardılar.

6 aydır ben de Belçika’da dünya 1 numarasının kendi akademisinde eğitimlere katılmak için sürekli mail atıyordum.

Kabul ettiklerini öğrendiğimde bankadan kredi çekip bir hafta sonra Belçika’da almıştım soluğu.

İlk antrenmanda çekindim sahaya girmeye oranın antrenörü değilim vs…

dünyanın en iyi antrenörü ile korta girmeye tedirgindim Türkiye’de kortlara giremeyip kovuluyorduk..

Çünkü Türkiye’de o kulübün antrenörü değilsen korta giremezsin orada ki antrenörler buna izin vermez.

Belçika’da Çocuk içerde antrenman yapar almazlar diye düşünürken kulüp müdürü neden korta girmediğimi sordu, şaşırdım ve yüzüne baktım .

Sonrasında ay ışığının yüzüme vurması gibiydi her şey özgüvenim olmadan gelip özgüven kazanmıştım..

Kendi ışığımı fark ettiğim ilk yerdi Belçika..