Sporcu yetiştiremiyoruz!

A Milli Futbol Takımımız, Avrupa Şampiyonası’nda son 8’e kaldı. Kadroya baktığımız zaman, 2-3 oyuncu dışında hemen hemen bütün takım Avrupa’daki kulüplerde altyapılarında yetişmiş…

Özellikle bazı sporcular Türkçe konuşamıyor, 80 milyonu geçen ülkemizde artık altyapılardan sporcu yetiştiremiyoruz. Barış Alper Yılmaz ve Arda Güler istisna diyebiliriz.

Barış Alper’in de bu seviyeye gelmesi, altyapı antrenörleri ile görüşüldüğünde bir tesadüfler zinciri olduğu ve yeteneklerini altyapıda antrenörünün tespit etmesiyle geliştiğini görüyoruz.

Çünkü kulüpten oradaki antrenör tarafından gönderilmesi söz konusuyken tam yükselebilecek bir esnada yaşının genç olduğu ve fiziksel gelişimi olabileceğini ifade eden Başkan, bir yöneticinin altyapıda ısrarıyla orada kalışı ve  şans faktörünün de yine devrede oluşuyla beraber bugün bu noktaya gelişi…

Özellikle Doğu Anadolu İç Anadolu ve Karadeniz bölgelerimizden A milli takıma neredeyse sporu yetiştiremiyoruz

Tenise baktığımız zaman da durum daha da düşündürücü diyebiliriz Burada tabii ki en önemli faktör antrenör..

Sporcunun ne kadar gelişebileceğini iyi anlayabilen gerek teknik zihinsel ve fiziksel gelişimi ile ilgili bakış açısının ve vizyonun farklı olması lazım bir antrenörün.

Bu tarz antrenörler yetiştiremiyoruz çünkü maddi olarak gerekli desteği vermediğimiz için de bu tarz antrenörlerin gelişmesi mümkün değil.

ülkemizde özellikle teknik ve zihinsel konularda fiziksel gelişimi de içine alarak kreatif bakış açısına sahip antrenörler gerekli

Yeni eserlerin ortaya çıkması için deneyim ve düşünceleri birleştirerek orijinal ve anlamlı bir şekilde ifade etme yeteneğini ortaya koyabilecek antrenörler şart.

Bazen altyapılarda bazı çocuklar görürsünüz hiçbir şeye benzemez sıradan gözükür.

Sadece kreatif özelliklerine sahip bir antrenör, o çocuktaki farklılığı görebilir ve nasıl geliştirilmesi gerektiğini anlar diğer antrenörler kulüp yöneticileri veya kendi velisi de dahil kendi çocuğundaki farklılığı göremez.

Bir gün o çocuk belli bir noktaya geldiğinde büyüdüğünde ve kendisindeki bütün potansiyeli o antrenör ortaya çıkardığında çevre etraf kendi velisi  de dahil çocuk zaten yetenekliydi istekliydi Kim olsa bu noktaya gelirdi denir.

A Milli Takımımızda oynayan Kenan’ın Almanya’daki antrenörleri ve altyapı sürecine bakıldığında, oradaki hocalarının bugün Kenan’ın bu noktaya gelmesinde büyük pay sahibi olduklarını çok net görüyoruz.

Biz çünkü bu tarz antrenörler yetiştiremiyoruz, çünkü her şeyi ucuza kapatmak istiyoruz. Kulüpteki sıradan antrenörlerle bu tarz özelliklere sahip antrenörleri aynı değerlendiriyoruz bakış açımız iyi değil bir gün gelir bir veli “ben bile çocuğuma top atarım” diyebilir.

Kulüplerde de farklı özelliklere sahip bir antrenör çok fazla değer görmez.

Kulüplerimizden altyapılardan İyi sporcu çıkmamasının bir diğer sebebi de genelde altyapılarda üniversitelerden yeni mezun antrenörlerin çalışmasıdır.

Bu antrenörlerin de deneyimli Farklı özelliklere sahip antrenörlerin yanında uzun yıllar çalışmaları gereklidir.
Bunların hemen altyapılarda görev alması doğru değildir. Avrupa’daki bazı ülkelere baktığımız zaman birçok branşta özellikle İspanya İtalya Fransa Almanya çok iyi antrenörlere sahipler.

Aslında bizim başarımızın kökeninde de onlar var biz bunları görmezden gelsek de…