Türkiye’de tenisçi velisi olmak

“Çocuğum 15 yaşına geldi hayalleri var hafta sonu turnuvası oynatıyorum kış kapısına yaz kupasına katılıyorum hayallerini destekliyorum Wimbledon’da oynamak istiyor, biz de gece gündüz arkasında büyük bir mücadele veriyoruz kulübümüzde arkamızda her türlü desteğiyle antrenörlerimiz de öyle gerek biz veliler gerek kulübümüz bu hayalin peşinden koşuyoruz.”

Belki de kulüplerin %99.9’u belki de %100’ü Türkiye’deki tenisçi verilerinin bakış açısı bu.

Böyle bir vizyona sahip velilerin olduğu bir ülkede kulüplere gerekli baskının yapılması mümkün değil.

15 yaşına gelmiş çocuğunu hafta sonu  oynatıp , ya da kış kupası yaz kupası veya Tenis Europe oynatarak ne kendi vizyonu gelişiyor ne de vizyonunu geliştirmek için zaten bir çaba gösteriyor.

Dünya standartlarında bir vizyona sahip olsa bakar görür der ki 15 yaşında dünyada hedefi olan gençler 15-16 yaşında ITF Junior oynamayı bırakıyor neredeyse..

Buradan ilk 100-200 hatta ilk 300 içindeyse hemen pro’ya geçiş yapmak istiyor..

Bu vizyona sahip Avrupa kulüpleri ve velilerinin olduğu bir ortamda bizim velilerimiz vizyon olarak ben abartmadan söylemek istiyorum en az 100 yıl gerideler

Tabii bu yazıyı okuduğunda da şunu söyleyebilir veliler kulüpler tarafından nasıl söyleniyorsa ya da yönlendiriliyorsak o şekilde hareket ediyoruz zaten sorun da burada vizyonu olan hiçbir Veli ona söylenen şeyleri dünya gerçeklerinin dışındaysa yolunu bu şekilde çizmez belki de her şey ekonomik

Ama ortada bir gerçek var 15 16 yaşına gelene kadar 250 -300 bin  Euro kadar bir masrafı genel bir masraf bu harcamadığın takdirde sadece çocuğuna kış kupası yaz kupası ve hafta sonu turnuvası oynatırsın.

Bugün ATP ve WTA ilk 700’deki bütün sporcuların 16 yaş 17 yaşına kadar bu harcamayı hemen hemen hepsi yapmıştır sonrasında sponsor bulanlar daha şanslı bir şekilde yollarına devam ederler.

Türkiye’de tenisçi velisi olmak belki de böyle bir şey.

Vizyon olarak konuşurken dünya standartlarında, uygulamada ise Hindistan’ın gerisindeyiz.