Hayatımızdaki Olumsuzlukları Pozitife Çevirmek

İki ay önce, kendime küçük bir domates fidesi alıp balkonumda yetiştirmeye karar verdim. Çiçekçi, domates fidesinin hızla büyüdüğünü, sabah akşam sulamam gerektiğini, üstü örtülü bir balkon köşesinin de ideal bir yer olduğunu anlatınca kolları sıvadım ona bir yuva hazırlamak için. Üzerinde sadece bir tane yeşil domates vardı ilk geldiği gün. Sadece iki hafa sonra serpildi, birkaç domatesi kızardı ve balkonumu hoş bir domates kokusu sardı. Bir ay sonra, artık domateslerimi sabah kahvaltılarımda tüketebiliyordum. Yerken de sık sık, çok güzel oldular ya diyerek domateslerimle gurur duyarken buluyordum kendimi. Sonra bu tatlı sevinç, hüzne bırakır oldu yerini.  ‘Bir domatesiyle bu kadar gurur duyabilen birinin, bir çocuğu olsa onunla nasıl gurur duyabileceği’ düşüncesi tuz ekmeye başladı kanayan yarama. Hüzün kattım kahvaltılarıma!

Bir süre için, derinlerimdeki bu üzüntüden kaçabilmiştim ama hiç beklemediğim bir yerden karşıma çıkıp beni yine selamlamıştı çocuk özlemim. Çok kibarım ya, görmemezlikten gelemedim. Bir süredir muhabbetteyiz anlayacağınız o tanıdık yarayla.

Çiçekten, böcekten, doğadan da bir anda vaz geçtim! Acilen beynimi meşgul tutup yeni bir şeyler öğrenmem lazımdı benim. Oturup hayatta henüz gerçekleştiremediğim hayallerimin bir listesini yaptım. Bunlardan ikisini yapmak için çok doğru bir an gibi geldi bana.

Kendi acımı azaltamıyorum ama başka insanların acılarını hafifletmenin bana iyi geleceğini biliyorum. Bu nedenle hipnoz uzmanlığı için eğitim alarak, hastanelerde insanların acılarını azaltma amaçlı hipnoz uygulamaları yapmak istiyorum. Onların hayatlarını dinlemek, onlarla zaman geçirmek ve tabii ki anlamlı yazılar yazabilmek için onlardan ilham alabilmek, bana iyi gelecek!

Diğer bir arzum da bir sesli kitap projesi. Bir kitabı seslendirmek, körlerin hayatına, hayal güçlerine girebilmeyi çok istiyorum mesela. Bir masal kitabı fikri de bana çok hoş geliyor.  Bunlar benim kendime, bir yılda gerçekleştirmek üzere koyduğum yeni hedefler. Eğer çocuğum olmuyorsa yukardakinin elbet bir bildiği var ve ben, onun bana verdiği güçle, her gün yeniden kendimi aşmayı düşünüyorum.

Bu istediklerimi gerçekleştirmek için vereceğim çaba hem beni zinde tutacak hem de bir sene sonra bugün kendimle gurur duyarak, kendimi yeniden sevmemi sağlayacak! Sağlığım da yerinde olduktan sonra daha ne isteyebilirim ki?

Size de tavsiyem: “Hayatınızdaki olumsuzlukları pozitife çevirerek yaşamın keyfine varabilmeniz”. Hayatı suçlamanın, ona küsmenin, inanın size hiçbir getirisi yok. İsterseniz kendinizi bir süre uzun yürüyüşlere, çiçeğe, böceğe verin. Sonra ruhunuz biraz sakinleştiğinde yaşamanızın amacını bulmaya çalışın. Hepimizin keşfetmediği o kadar çok yeteneği var ki. Siz bile o bildiğiniz kişi değilsiniz inanın! Yeni şeyler deneyin, keşfedin kendinizi ve kendinizi iyi hissettiğiniz yoldan devam edin yaşamaya. Kendiniz için, hatta sizi bazen o kendine küstüren hayat için en iyisini yapıyor olmanın gururuyla parlasın gözleriniz. Belki bir yerlerde kesişir belki yollarımız; o zaman tanırız birbirimizi umut dolu göz bebeklerimizden…

Unutmayın lütfen: Her yenilgi, bir kazanca dönüştürülmeyi bekler. Sakın kendinize yenilmeyin!

Sevgilerimle…