B Tipi sinema

Sinemaya her zaman gidemediğimiz için çoğumuz televizyonla yetinmek zorunda kalıyoruz. Bu da haliyle devamlı bir program veya film arayışına sokuyor. Bu arayışların sonunda da mutlaka favori kanallarımız oluyor.

Benim bu aralar favori kanalım Lifetime Channel. Belki çoğumuza göre çok saçma programlar var ama bana göre zaman geçirmek için birebir. Özellikle de benim gibi korku ve polisiye seviyorsanız ve Discovery ID artık tekrarlara dönmüşse, bir alternatif güzel oluyor.

Bu kanalda gündüz verilen reality showları değil de, akşam programlarını daha çok seviyorum, çünkü o saatlerde B tipi dediğimiz filmlere rastlamak mümkün ve ben böyle filmlere bayılıyorum. Polisiye ve gerilim olmaları bunu daha da güzel kılıyor. Şimdi çoğunuz B tipi film ne diyecek. Bu filmler çok büyük bütçelerle yapılmamış, gişe kaygısı olmayan ve çoğunlukla da televizyon için düşünülmüş filmlerdir. Hollywood’un stüdyo eksikliği yaşadığı zamanlarda doğan bir film türüdür aslında.

Eskiden Hollywood’da bu filmler, esas film başlamadan önce verilirmiş. Bir nevi konserlerdeki alt gruplara benziyorlar yani. VHS kaset döneminde bu filmleri almaya bayılırdım.  Halen de favorim diyebilirim. Bu filmler herkese hitap etmediği için, sanki onu tek izleyen sizmişsiniz gibi oluyor ve kendinizi biraz havalı ve ayrıcalıklı hissedebiliyorsunuz. Ya da ben öyle hissediyorum.

Bu filmleri çok yabana atmamak lazım,çünkü bugün          “star” dediğimiz birçok Hollywood yıldızı bu filmlerle adlarından bahsettirmişlerdir. Bunlara Tom Hanks, Jack Nicholson, Jeniffer Aniston, Jamie Lee Curtis,  Christopher Walken ve Robert Englund gibi oyuncuları örnek verebiliriz.

Hollywood bu filmlere Western ile başlamış ve bilim-kurugu ve korku filmleri olarak yoluna devam etmiştir.

Filmlerde, özellikle de daha popüler olan şu örnekleri verebilirim:

-Mortal Kombat (1997)

-House on Haunted Hill (1959)

-From Dusk Till Dawn (1996)

-Hellraiser (1987)

-REC (2007)

-Dawn of the Dead (1978)

-The Texas Chainsaw Massacre (1974)

Bu isimler hiç de yabancı değil öyle değil mi? Çok eskilere gidersek elbette kalite biraz düşüyor, ancak 90’lar sonrası hepimizin mutlaka izlemiş olduğu birçok film bu kategoriye giriyordu. Sonuçta herkes küçük başlar.  John Carpenter, Robert Rodriguez, Quentin Tarantino, hatta korkunun ustası Wes Craven bile.

Bu yazıyı yazarken bile canım bir b tipi film çekti. Her zaman gişe filmi izleyeceğiz diye bir şey yok ya!