Kadın, Çocuk, Ağaç ve Sokak Hayvanı!

Gecen gün Yaşar Kemal’in bir sözünü okudum: “Bu ülkede 4 şey olmayacaksın: Kadın, çocuk, ağaç ve sokak hayvanı. Umarım öbür dünyada Türkiye yoktur!”. Ne kadar da doğru. Ülkemizin gerçeği ancak bu kadar güzel özetlenebilirdi…

Bu ülkede KADIN olmayacaksın! Her hareketine başka anlam yükleyen bir Türk erkeği var çünkü karşında. Daha doğrusu insan olmayı öğrenememiş adamlar diyeyim… Bir kadının gece geç saatlerde bir yerden evine gitmek için yolda yalnız yürümesi sanki bana tecavüz edebilirsiniz demek gibi bir şey onlar için. Etek ve şort giyilmesi de öyle! Sanki onlar bu sıcaklarda şort giyme ihtiyacı duymuyorlarmış gibi. Çok ağır cümleler kurduğumun farkındayım ama hala toprağın altında bedenleri kemiğe dönüşmemiş o kadar çok örnek var ki bu konuya dair. Hangisinden bahsetsem size?

Bir korkuyla yaşar oldu kadınlarımız. Bu saatte yalnız yürümeyin size evinize kadar eşlik edeyim diyen adam gibi bir adama kaçımız gerçekten güvenebilir ve teklifini “Çok sevinirim” diye kabul edebilir ki ne kadar korksa da! Bir de bunu o iyi niyetli erkek açısından düşünelim; ne kadar iyi niyetli olsa da o insan “Acaba beni yanlış anlar mı şimdi kadıncağız?” düşüncesinden korktuğundan yaklaşamaz bile bize. Neden? Çünkü kötü niyetliler o kadar çok ki iyi insanlar da yavaş yavaş çekinir oldular yardım etmeye…

Bu ülkede ÇOCUK olmayacaksın! Çocuk olduğunu anlamıyorlar çünkü! En güzel yaşanması gereken o hayatı anlama yılları zehir ediliyor yavrularımıza… TACİZ ve ÇOCUK kelimelerini yan yana yazmaktan utanıyorum şu an. Oya daha acı kelimeler de var. Çok utanıyorum bu insanlıktan, bu kafa yapısından, bu kirli yaklaşımlardan!

Ağacı birazcık geçiyorum… Maalesef ki hayvanlarımız da kadın ve çocuklarımızla aynı kaderi yaşıyor çoğu zaman. Neden bu kadar kötü olduk? Biz büyüdük ve kirlendi mi dünya? Hayır efendim ben çocukken de böyleydi her şey. Bu kadar ulu orta konuşulamazdı, bilinmezdi, anne ve babalarımız bize konuyu açmaya utanırlardı biz bu adam beni biraz fazla sevdi diye düşünürdük bir çocuk olarak. Yıllar sonra cinselliğe bir anlam yükleyebildiği zaman insan anca anlıyor bir çocuk olarak o zamanlar tacize uğradığını… Bir çocuk nasıl anlar bir insanın ona dokunduğunda o kişiliksizin farklı hazlar yaşamayabileceğini? Anlayamaz!

Size acı bir gerçeği söyleyeyim mi? Bu sokaklarda tecavüzcüye dönüşenlerin büyük bir çoğunluğu çocukken taciz ya da tecavüz yaşamış çocuklar olabilirler! Çünkü psikolojide tecavüz yaşamış bir insanın ileriki yaşamında iki seçeneği vardır: Ya sen de onlardan biri olup bunun intikamını başkalarından alacaksın; ya da bunun tam tersi olarak onları yakalamaya ve hapse yollamaya çalışan biri. Sizce hangisini seçmek daha kolay?

Lütfen çocuklarımızı bu kirli dünyaya hazırlayalım. Her dokunuşun sevgi yüklü olmadığını anlatalım. Korktukların da bağırabilsinler! Ne olur çocuklarınızı gerçekten dinleyin onlar konuşurken telefonlarınızı ve çok önemli sosyal hesaplarınızı bir kenara bırakıp. Her şeylerini size anlatabilsinler…

Bu ülkede AĞAÇ olmayacaksın! Ya yapılacak bir alış veriş merkezi ya da bir site için bütün ailenle birlikte katledilirsin ya da sakin bir yerdeyse yerin bir tecavüzcünün sevdiği mekânlardan olursun; kendinden utanırsın!

Bu ülkede Kadın, çocuk, ağaç ve hayvan olmayacaksın! Ve ben de gönülden umarım ki öbür dünyada böyle bir Türkiye yoktur ve gidenler mutludurlar…