Çocuklarda Özgüven Gelişimi

Hiç düşündünüz mü bazılarımızın özgüveni diğer insanlara göre neden daha çok gelişmiş? Tabii ki bunun nedeni de, birçok şey gibi, çocuklukta nasıl yetiştirildiğimize dayanıyor. Ne sıklıkta anne ve babanıza bir şey anlatmak istediğinizde “Şimdi olmaz çocuğum, görmüyor musun televizyon izliyorum!” Cevabıyla karşılaştınız bir çocukken? Bir çocuk olarak ailesi tarafından dinlenmeyince insan, ister istemez artık içinden gelenleri anlatmaya karşın suskunluğu tercih ediyor… Böylece özgüvensiz insanlar olup çıkıverdik işte!

Hadi eskiden şimdiki imkânlar yoktu; anne ve babalarımız henüz kendileri çocuk yaştayken, bizi kendilerine göre en iyi olanaklarda yetiştirmeye çabalıyorlardı. Ama bugün çocuk yetiştirmek üzerine bilmeniz gereken her şey internette. Kitap okumanıza bile gerek yok! Eğer çocuklarınızın kendi fikirlerine inanan ve onları güzelce anlatan özgüvenli bireyler olmalarını istiyorsanız yapmanız gerekenleri (bence en önemlilerini) kısaca anlatmaya çalışacağım sizlere.

Üç yaşından başlayarak çocuğunuzun kendi sorumluluğunu almaya yavaş yavaş alıştırmalısınız! Kıyafetlerini kendi seçmeli ve kendisi giyinmeli mesela. Genellikle çocuklar kendileri giyindiklerinde bu çok uzun sürüyor ama onlara bu zamanı tanıyın lütfen.

Odasını toplamasını istiyorsanız bunu eğlenceli bir şekilde yaptırmanın bir yolunu bulmak hiç zor değil inanın. Nasıl mı? Onu bir şarkıya alıştırarak o şarkı çaldığında odasının toplanması gerektiğini anlatın. Ona tanıdığınız oyun saati bittiğinde bu şarkıyı çalın ve “Odamızı toplama zamanı!” Diyin. Belli bir zaman sonra çocuk bunu hayatında bir rutin haline getirecektir. Ve lütfen çocuklar odalarını topladıklarında onlara güzel takdir sözleri söylemeyi ihmal etmeyin. Bu onları ileride daha da motive edecektir.

Her zaman hayatınızdaki kararlara çocuklarınızı da dâhil edin! Nasıl mı? Mesela akşam ne yemek yenileceğinden tutun da, eve alınacak bir mobilyanın rengine kadar… Ya da nereye tatile gideceğiniz hakkında olabilir mesela. Çocuğunuzla birlikte bir karar vermeye çalışmak onda ‘benim fikirlerime saygı duyuluyor’ hissi yaratacaktır ki bu da çocuğun yeni fikirler üretmeye çabalamasını olumlu derece de etkiler.

Çocuklarınıza “Yapma!”, “Etme” diye bağırıp çağırmak yerine sakin sakin çocuğunuza bunun nedenini belirtin! Eğer çocuğunuz ondan yapmamasını istediğiniz şeyin nedenini anlarsa, size hak verip vazgeçecektir. Ama eğer anlamaz da sizin bağırmalarınızla karşı karşıya kalırsa ileride çekingen olmaya çok eğilimli bir kişilik geliştirecektir. Çekingen bir insan özgüvenli olabilir mi?  Maalesef ki HAYIR!

Daha önce de bahsettiğim gibi; çocuklarınızı dinleyin! Gözlerinin içine bakın onlar konuşurken. Aynı şeyleri sürekli anlatıyor olsalar da, hayatınızda o an yapmanız gereken çok önemli şeyler olsa da her şeyi bir kenara bırakıp onlar konuşmak istediğinde mutlaka onları dinleyen anne ve babalar olun. Onların özgüvenlerinin gelişimini etkileyen en büyük unsur da bu!

Hani şu huzur evlerine terk edilmiş anne babalar var ya, hani şu evlatlarının hiç umursamadığı anne ve babalardan bahsediyorum. İşte onlar çocuklarını hiç dinlememiş ebeveynler! Ve çocukları da yaşlılıklarında onların dertlerini dinlemekten kaçıyorlar; işte olay bu kadar basit bir nedene dayanıyor. Burada o çocukları da suçlayamazsınız bence. İşte bu kadar küçücük bir nedenden neler olabiliyor anlayın diye bu acı örneği verdim

Umut dolu bir gelecek için özgüvenli insanlara ihtiyaç var kanımca! Eğer bu anlattıklarımı biraz önemserseniz birkaç HAYIR diyebilen çıkar belki bu olan bitenlere… Başkalarının kararlarına “Evet, bence de!” Demekten iyidir her zaman HAYIR demek! Ya sizce?